Ameland een vaste verbinding geven met het Friese vasteland. De haalbaarheid van dit plan gaat een commissie onderzoeken, want het zou het toerisme zeer bevorderen. Ik weet niet of het op advies van deze club was, maar men is er een keer aan begonnen. Vanaf Holwerd loopt een dam een paar kilometer de Waddenzee in, op weg naar Ameland. Maar die is nooit afgemaakt.
De Tweede Kamer gaat vandaag de begroting 1962 bespreken: de financiële beschouwingen. Voor een lege schatkist is men niet bang. Een CHU-kamerlid vraagt zich zelfs af of we het deksel op de schatkist nog wel dicht krijgen. Zo goed gaat het hier.
In Amsterdam wordt de 70ste verjaardag van de harpiste Rosa Spier gevierd, zo meldt het ANP. Zij kwam later met het initiatief om een verzorgingshuis speciaal voor kunstenaars en wetenschappers op te zetten. Die zouden elkaar dan tot op hoge leeftijd wakker houden en kunnen inspireren. En dat is er gekomen: het Rosa Spier huis in Laren. Het werd laatst nog genoemd, maar niet in positieve zin. Pierre Bokma werd gevraagd naar zijn relatie met Rijk de Gooijer. En passant meldde Bokma dat hij vaker de oude Johnny Kraaijkamp moest opzoeken, “want die zat in het Rosa Spier Huis. Dus die kon wel wat extra aandacht gebruiken.” Dit zei hij met een toon van ‘daar wil je niet dood gevonden worden’. Misschien zijn al die creatieven wel heel vindingrijk in het zuur maken van elkaars leven?
L'enfer, c'est les autres.
Het hele land kampt vandaag met dikke mist. Op onbewaakte spoorwegovergangen worden voertuigen gegrepen door ongeziene treinen. Op Schiphol stagneert de zaak volledig. Het slechte zicht weerhoudt burgemeester Van Hall er niet van om op het Frederiksplein de eerste van 2500 palen te slaan. Daar komt de nieuwbouw van de Nederlandsche Bank. Het blijft een knap staaltje om zo’n toren te bouwen op een drassig stuk veen, erop vertrouwend dat die paar honderd satéprikkers in de grond de zaak overeind houden. Een kelder vol goud helpt natuurlijk wel voor de stabiliteit.
Uit Moskou komen berichten dat de positie van Molotov nu echt gaat wankelen. De man van de Molotov cocktail. Je zou denken dat dit wapen zijn naam draagt omdat hij het heeft uitgevonden, zoals de Kalasjnikov of de Messerschmitt, maar zo zit het niet. Het waren de Finnen die in de zgn winteroorlog met Rusland (winter 39-40) de Russische tanks bestreden met flessen benzine, afgedicht met een stoplap waar, vlak voor de worp, de vlam inging. Dit wapen is dus genoemd naar geadresseerde, de vijand, de Sovjet minister van buitenlandse zaken, Vjatsjeslav Michajlovitsj Molotov. Het ding heeft hem nooit geraakt. Molotov overleed in 1986 op 96-jarige leeftijd.
In Utrecht wordt de Hongaarse opstand van november 1956 herdacht. Dit gebeurt in de Merwedehal waar veel van de 3000 gevluchte Hongaren hun eerste opvang genoten. De minister van maatschappelijk werk, mejuffrouw doctor Klompé, hoopt op snelle integratie, maar wijst ook op een groep die het moeilijk heeft. “Zij denkt hierbij aan oudere intellectuelen en aan hen die niet over hun heimwee kunnen heenkomen.”
Voor mij raakt Hongarije een van mijn vroegste herinneringen. Ik was eind 1956 bijna vier jaar en ik loop tussen mijn ouders in een lange processie van mensen die luidkeels ‘oh, sterren der zee’ zingen. Men bewandelt een complete kruisweg in een park, zingend en biddend voor de redding van Hongarije.
Verrekte communisten, iedere dag zijn ze in het nieuws. Vandaag weer, maar anders. In de VS zou een onderzoek zijn ingesteld naar berichten over een zoekgeraakt Russisch ruimteschip, op 14 oktober gelanceerd met 3 personen aan boord. Japan meldt dat de satelliet na één baan om de aarde in de ruimte is verdwenen. Dit neigt naar de ultieme nachtmerrie van alle astronauten in spe, de Wubbo’s en Andre’s van die tijd. Voor eeuwig door de ruimte, met Aarde als stip aan de horizon.
Ook Nederland proeft aan de nieuwe tijd. De radio meldt dat in Blauwkapel dominee Klijn zijn laatste van een serie goed bezochte drive-in diensten heeft gehouden. Drive-in diensten, het moet niet gekker worden.
Foto: Juliana bezoekt Hongaarse vluchtelingen 1956
Paus Johannes XXIII wordt vandaag 80 en kondigt een encycliek aan die hij zal uitgeven bij gelegenheid van de 1500ste sterfdag van paus Leo de Grote (+461). Dat moet je de papen meegeven, ze denken ruim.
In het baanvak Eindhoven-Boxtel is een goederentrein ontspoord. Drie wagons waren gevuld met benzine, drie met brandewijn ! Ik zie meteen Nigeriaanse taferelen voor me. Hoe inwoners van Best, Aarle en Liempde zich op de brommer naar het spoor begeven, om met jerrycans wat liters brandewijn af te tappen.
Om 13.00 uur meldt de radio: “De politie van Baarn heeft drie jongens van 18 en 17 gearresteerd die ervan worden verdacht in juli vorig jaar hun vriend te hebben vermoord. Het stoffelijk overschot van het slachtoffer is onlangs gevonden bij graafwerk in de tuin van een villa te Baarn.” Dit is de eerste vermelding in het ANP-radionieuws van de beruchte Baarnse moordzaak, waarvan de rechtszaak jarenlang zou voortslepen. Sommigen zien hierin het begin van de nieuwe tijd, na de wederopbouw, omdat de moord werd gepleegd door veel te rijke pubers, die zich verveelden. Deze broertjes Henny kan een goed gevoel voor de tijdgeest niet worden ontzegd. Ik lees dat ze een nette 178ste plaats bezetten in de Quote 500, met een geschat vermogen van 148 miljoen. Dan ben je, zoals dat in 2021 heet, gearriveerd. Chapeau !
De vrolijke jaren zestig: 3 nov 1961 Lezen Vandaag wordt Oe Thant geïnstalleerd als secretaris-generaal van de VN en wordt de suiker één cent goedkoper.
Verder bericht het radionieuws over het rapport ‘Mensen en boeken 1961’ dat is samengesteld in opdracht van de Stichting Speurwerk betreffende het boek. Het lezen van kranten, boeken en tijdschriften blijkt in Nederland de belangrijkste vorm van vrijetijdsbesteding. De bezitters van een TV lezen iets minder, maar dat verschil is minimaal. "De bereidheid tot lezen wordt geremd bij mensen met een dynamisch temperament en ook geringe intelligentie vermindert de bereidheid tot lezen." Mijn leeshonger was zeer bescheiden, ook in mijn pre-televisie tijdperk (>1965). Ik ging liever steppen of later rolschaatsen. Behalve bij griep of ‘verhoging’. Oude Okki's en Taptoe's werden dan tevoorschijn gehaald en op mijn verzoek de ingebonden jaargangen van ‘de Engelbewaarder -Geïllustreerd tijdschrift voor de Katholieke Jeugd’. Erg brave lectuur, die gauw verveelde, behalve ‘Puntje en Bolletje’. Dit vervolgverhaal in de Engelbewaarder over twee kabouters die verre reizen maakten en als nodig konden toveren was zeker vijf griepen lang mijn favoriet.
Aan de serieusiteit van de ANP-nieuwslezer mag niet worden getwijfeld. Daar worden ze qua stemgeluid op uitgekozen.
De gedachte dat het vandaag 1 april was, moet hierom direct worden verworpen. Maar toch, luister naar wat de nieuwsbulletins ons brengen.
Van de pinguïns in diergaarde Blijdorp is om onduidelijke redenen hun waterdichte costuum lek geraakt. “Bij het zwemmen liep het water tussen de veren door, zodat de pinguïns het koud kregen.”
Rond vliegbasis Soesterberg is “vanuit pluimveekringen bezwaar gemaakt tegen het vliegen bij nacht. Generaal-majoor Den Toom zei dat de Nederlandse luchtmacht zich niet kan onttrekken aan oefeningen in NAVO-verband, ook niet als daardoor de kippen van de leg zouden raken.”
Vanmiddag om een uur precies is heel Nederland twee minuten stilgevallen, uit protest tegen de aanhoudende Russische kernexplosies. Alles en iedereen deed mee. Bussen, treinen, vliegtuigen, alle autoverkeer, fietsers, voetgangers, scholen, fabrieken.
Betreurd werd de complicatie dat stilstaande treinen automatische de bellen van spoorwegovergangen deden rinkelen. Een schoonheidsfout die tot veel ergernis leidde. “Op het Leidseplein heeft de politie een automobilist bekeurd die door het gebruik van zijn claxon van zijn ongeduld blijk gaf.”
Dat zal hem leren.
Radionieuwsdienst ANP op deze woensdagavond 6 uur:
“Op de eerste dag dat het zebrapad als officiële oversteekplaats voor voetgangers is ingevoerd, heeft het in de drie grote steden hier en daar nog wel eens ontbroken aan de juiste samenwerking tussen de voetgangers en het overige verkeer. Commissaris Kessler van de Amsterdamse verkeerspolitie zei dat de eerste indrukken niet geweldig zijn. De voetgangers gedragen zich, ondanks alle goede voorlichting, nog net zo ongedisciplineerd als voorheen. Dit is ook het geval met veel automobilisten, aldus de heer Kessler. In Den Haag hebben vooral de kinderen zich goed aan de nieuwe verkeersregels gehouden. De ouderen daar maakten nogal eens fouten. Ook in Rotterdam liep alles nog niet zoals het hoort. Dit ondervond een voetgangster die weifelde bij het oversteken en toen werd aangereden door een auto. Zij werd niet gewond.”
Dat ongedisciplineerde gedrag is er gelukkig helemaal uitgesleten. Je hoeft vandaag de dag maar naar een zebrapad te wijzen of alle verkeer valt stil. In Zwitserland althans.
Naschrift: de liedtekst “hé, niet zoenen op het zebrapad” is in 1966 geschreven door Jack Bulterman.
Rare mix van nieuws, deze dinsdag 60 jaar geleden. De grote Russische A-bom is tot ontploffing gekomen en de vuurbal moet een doorsnede van 8 km hebben gehad. Chroestsjov toont zich humoristisch als hij meldt dat de bom nog zwaarder was dan 50 megaton.
“De wetenschappers hadden zich verrekend maar daarvoor zullen ze niet worden gestraft.”
Het KWF-kankerfonds start een actie met 288 autoplaatjes, van alle personenauto’s het model 1961 (een must-have, zou ik denken) en Pierre Jansen en Leen Timp krijgen de eerste Nipkowschijf.
De eerste kamer buigt zich over kinderstrafrecht, waarbij deze instemt met een verschuiving van straf naar behandeling en opvoeding. Met een kanttekening vanuit de VVD gelederen: “met name nozems van 16 tot 18 jaar mogen niet al te zachtzinnig worden aangepakt.” Nozems, in het ANP-radionieuws.
Mijn Van Dale (1984) zegt over nozems: stoer geklede, van vetkuif voorziene en door sociale onlustgevoelens beheerste branieschopper, die zich s-avonds met enig machtsvertoon in gezelschap van lotgenoten op straat vertoonde. Ik mis de brommer met vossenstaart.
Vandaag, zo meldt het ANP, viert de vereniging het Groene Kruis haar 50 jarig bestaan. Heb ik geen fijne herinneringen aan. Het Groene Kruisgebouw in mijn geboortestad, ergens in een buurt waar ik de weg niet kende. Daar werd je op vroegdonkere dagen met je inentingskaart naar toe gestuurd, helemaal alleen het onheil tegemoet. Ondoorgrondelijke bureaucratie en dan een inenting in je arm of je bil. Alles gecoördineerd door drukdoende dames met witte schorten die al voor de prik zeiden, ‘zie je wel, doet geen zeer.’
Of je stond een half uur in je onderbroekje te blauwbekken voor een röntgenfoto. Bah. Het is allemaal vanzelf opgehouden en uit mijn leven verdwenen.
Op het Openluchtmuseum in Arnhem is een Groene Kruis gebouw ingericht, inclusief een heuse reuksensatie.
Ik ken een mevrouw die altijd als de term ‘groene kruis’, of erger nog ‘het wit-gele kruis’ valt, een vies gezicht trekt . Alsof ze wordt herinnerd aan iemand die zich niet regelmatig verschoont.
Speelt hier een serieus trauma op, of is het humor door herhaling? Ik nie weet nie.
Stalin in ongenade. Op het 22e partijcongres dat vandaag zijn 12e dag ingaat heeft Chroestsjov verteld dat duizenden onschuldige mensen slachtoffer zijn geworden van de stalinistische zuiveringen van voor de tweede wereldoorlog. Hij wil voor hen een monument oprichten. De Russen laten daar geen gras over groeien. s-Middags meldt het ANP dat het mausoleum op het Rode Plein is gesloten voor werkzaamheden. Lees: Stalins tombe wordt geruimd. Een nieuwe tijd breekt aan.
Zo ook in Nederland. In Rotterdam wordt het derde lustrum van de Academie voor Sociale Wetenschappen en Maatschappelijk werk gevierd bij welke gelegenheid ene doctorandus Van der Ploeg (de directeur?) de opkomende ontzuiling voorvoelt. Hij onderstreept de behoefte aan algemene organisaties. Maar, zo waarschuwt hij, “algemeenheid mag nooit kleurloze neutraliteit zijn.”
Zou deze Van der Ploeg de oude heer zijn van onze hartendief, staatssecrataris dr Rick van der Ploeg van de windjes.
Deze zaterdag trekken over de hele wereld mensen de straat op om te protesteren tegen het Russische voornemen om de A-bom van 50 megaton alsnog af te steken.
Op de 19e Hogeschooldag te Tilburg zijn vandaag andere zorgen aan de orde zoals de “positie van de intellectueel in dienstverband”. Professor Leemans ziet de positie van de intellectuele werker in rap tempo verslechteren, omdat die zijn loopbaan tegenwoordig start in een onderzoek- of adviesfunctie. En omdat die functies in aantal toenemen blijven velen daarin hangen.
“Dat zijn dan vooral degenen die niet over de persoonlijke eigenschappen beschikken voor leidinggevende posities, aldus professor Leemans.”
En toen moest de grote toeloop van babyboomers naar de universiteit nog beginnen. Goed initiatief, zo’n waarschuwend geluid.
Je gaat niet voor jan lul doorleren.
Vandaag loopt de spanning aan de Berlijnse oost-west grens op tot ongekende hoogte. Amerikaanse en Britse tanks rukken op tot óp de witte streep die de grens markeert. Pal tegenover Russische tanks die hun kanonnen hebben gericht.
“De Amerikaanse militairen dragen kogelvrije vesten en hebben bajonetten op hun automatische geweren.” zo meldt het ANP.
Tegelijk, ook vandaag, heeft Den Helder zijn 50.000ste inwoner ingeschreven. “Van het gemeentebestuur ontving de vader van de jonggeborene een spaarbankboekje.” Het ANP meldt helaas niet hoeveel de gemeente Den Helder alvast voor hun jongste stadgenoot heeft bijgeschreven. Want zo moest dat. Je meldde je bij de balie van de bank met baar geld, eventueel je spaarpot, én het spaarbankboekje. Dat was in mijn geval een beige, stijf gekaft, stevig genaaid, op naam gesteld schriftje ter grootte van een puzzelboekje. De kassier telde het geld, nam het in, en schreef het bedrag bij, met datum, zijn naam en zijn paraaf. Nog een stempel ernaast, en klaar was het. De optelsom van zojuist en eerder gedeponeerd geld, leidde tot een totaalbedrag dat, zodra de inkt droog was, je trots in ogenschouw nam. Verder werd niets geregistreerd. Ik bedenk me nu dat als boekjes zoek raakten, de banken dit niet hebben betreurd. Mijn tip vandaag: check uw oude spullen op vergeten spaarbankboekjes.
Deze donderdag, 60 jaar geleden, is er nog steeds gedoe over 350 miljoen koperen naaldjes die de Verenigde Staten twee weken geleden in de ruimte heeft uitgestrooid. Deze wolk van koper zou radiosignalen gaan terugkaatsen ten dienste van militaire communicatie. Veel landen protesteerden fel tegen deze vervuiling van de ruimte, zonder voldoende kennis van de lange termijneffecten. Vandaag, zo meldt het ANP, blijkt dat de Amerikanen zelf met hun radar de wolk van naaldjes niet meer kunnen vinden !
Nee, dan in eigen land. Onze regering weet wat goed is voor de mensheid. Op vragen in de 2e kamer hoe Nederland zich op stelt te midden van de internationale spanningen heeft minister Luns uitgebreid gereageerd. Inspirerend vind ik het slot van de ANP-samenvatting: “minister Luns sprak tenslotte de hoop uit dat uiteindelijk ook in de Sovjet Unie het gezonde verstand zal zegevieren.”
Wat een wijsheid, wat een overtuigingskracht. Heeft hij school gemaakt? Ik zou graag Broekers-Knol de hoop horen uitspreken dat ook in Afganistan uiteindelijk het gezonde verstand zal zegevieren. Haal op, die stemmen.
Vandaag 60 jaar terug is Picasso 80 en dat wordt groots gevierd. Twee dagen feest en veel vuurwerk in Spanje en zuid-Frankrijk.
De Noren krijgen, zo meldt de Radionieuwsdienst, voortaan een portie kalk aan het brooddeeg toegevoegd. Met veel kalk wordt je lichaam minder snel radioactief.
Mijn oog blijft hangen bij het bericht dat de architectuurprijs van de gemeente Amsterdam is toegekend aan de architect Slebos voor zijn ontwerp van het wisselwachtershuisje op het Stationsplein. Ik kom regelmatig op het Stationsplein. Een bijzondere plek. Je kunt er over de fietsen lopen, de verkeersbanen verschuiven iedere twee maanden, de voetgangersstroom van en naar het Damrak is onuitputtelijk, de taxichauffeurs zorgen voor multicultureel vermaak en wie er van houdt kan zijn reukzin testen bij de krul voor de grote fietsenflat. Maar een prijswinnend wisselwachtershuisje is mij nooit opgevallen. Het moet gestaan hebben bij het begin van de brede brug tegenover de hoofdingang van CS, dichtbij het Noord-Hollands koffiehuis. Op de foto oogt het als een charmante uitkijkpost, met zicht op alle drukte. Als een hoog zitje voor de badmeester in een druk zwembad. Het werd 'de duiventil' genoemd, lees ik in het Stadsarchief.
De 2e kamer boog zich vandaag over de wegenverkeerswet. Ze gaat akkoord met maximum snelheden op de buitenwegen , maar voorlopig alleen in de weekeinden en de vakantieperiodes. De minister van Verkeer en Waterstaat gaf toe dat er steeds meer minder-goede automobilisten op de weg verschijnen.
Zijn collega van Buitenlandse Zaken, meester Luns, kwam vandaag terug van een verre reis. Hij deelde mee “dat hij een zeer indringend gesprek heeft gevoerd met zijn Russische collega Gromyko. Reden tot optimisme is er bepaald niet. Aldus de heer Luns.” Poeh, poeh!
Luns werd in later jaren bij ons thuis de aanleiding voor menig ruzie in de categorie generatieconflict. Mijn vader bewonderde zijn vaardigheden om met de groten der aarde om te gaan. Voor mij stond Luns voor alles wat fout was en fout ging. De KVP, de Vietnamoorlog en die bal maakte er nog grapjes bij ook. Ik weet nog dat mijn verachting overkookte toen hij in een tv-portret vertelde dat hij in zijn spaarzame vrije tijd (hij zat toen in Brussel als Secrataris Generaal van de NATO) graag naar de serie Kojak mocht kijken.
Nou ja, zeg. De wereld vergaat en meneer gaat naar Kojak kijken. Dat verdroeg ik niet. Toen.
Vandaag wint Erica Terpstra de 100 meter vrije slag, vertrekt prinses Margriet naar Montpellier om daar een jaar lang de Franse litteratuurgeschiedenis te bestuderen en is in de staatsloterij een prijs van 25 duizend gulden gevallen op lot 38-honderd 51: 3, 8, 5, 1 meldt ons het ANP.
Tegen middernacht blijkt een militair straalvliegtuig type F84 Thunderstreak, bestuurd door de 20-jarige sergeant-vlieger A. Lowijs uit Zwijndrecht, vermist. Het had kwart over zes op het eiland Borkum moeten landen. Die is inderdaad over tijd.
Op Nova Zembla is opnieuw een zware kernexplosie geregistreerd maar het persbureau TASS ontkent dat het hier om de big-one van 50 megaton gaat.
Die was ik kwijt, het persbureau TASS. Dat klonk zo degelijk, maar je werd geacht alles wat TASS meldde als gelogen of als propaganda op te vatten. Dat was verwarrend voor de kinderziel. Daar zaten dus honderden mensen de wereld continu zand in de ogen te strooien.
TASS, nu weet ik wat het betekent. Telegrafnoje Agentstvo Sovetskogo Sojoeza, oftewel, het telegraafagentschap van de Sovjet Unie.
De spanning tussen oost en west loopt op. De Russen continueren hun kernproeven, de Amerikanen zeggen een verrassingsaanval te zullen overleven en in de VN wordt gepleit voor het opnemen van stralingsgevaar in het weerbericht.
Voor het maximaal opladen van het vijandbeeld zijn er de dagelijkse incidenten in Berlijn. Het ANP bericht al weken over vluchtelingen die worden beschoten als ze in het prikkeldraad blijven hangen of die al hun botten breken als ze uit half dichtgemetselde huizen het westen inspringen.
Vandaag een heel lugubere: “In de afgelopen nacht zijn 22 oost-Duitsers naar west-Berlijn gevlucht. De Volkspolitie verhinderde met traangas de ontsnapping van een man die door een riool naar het westen probeerde te komen.”
Ik heb zelf één keer traangaas geproefd (30 april 1980) maar dat is geen feest. Dan wil je wel weg.
Maar in een rioolpijp ?! Dat zie ik niet voor me. Of vliegt de minister van propaganda hier uit de bocht. Hoe weten we dit? Mocht de vluchteling toen hij weer aan de oppervlakte kwam zijn verhaal bij AP of Reuters gaan vertellen? Waren de vopo’s trots en hebben zij het op de telex gezet?
Dit ruikt niet helemaal fris.
Op zaterdag wordt nog gewerkt, deze jaren. Ook door Hare Majesteit die vandaag Arnhem bezoekt en daar de officiële voltooiing van de restauratie van de Eusebiuskerk bijwoont. De afsluiting van wat feitelijk de herbouw was van kerk en toren die in 1944 in het oorlogsgeweld volkomen werd vernield. Vandaag dus iedereen trots en blij met de oplevering.
Maar niet lang daarna zou het misgaan met de Eusebius als vanaf 1973 grote stukken steen naar beneden vallen. Zo heb ik de kerk leren kennen in mijn tien Arnhemse jaren (1979 t/m 1988), altijd grote hekken eromheen met waarschuwingsborden.
Een volgende restauratie vond plaats tussen 1991 en 1994. Opnieuw met weinig succes want vanaf 2005 kletteren er weer stenen naar beneden. In het voorjaar van 2011 is de derde restauratie gestart. Er gaan stemmen op om het ding maar te slopen.
Van dit drama in vier delen had onze Juul in 1961 gelukkig geen weet. Na de plichtplegingen in de kerk bezocht ze het revalidatiecentrum van de Johannastichting waar ze alle 200 kinderen op een ijsje trakteerde.
“Het ochtendprogramma werd besloten met een noenmaal in de ambtswoning van de commissaris, meester Bloemers.”
Aldus de Radionieuwsdienst verzorgd door het ANP.
Eusebiuskerk te Arnhem in 1944
Deze vrijdag brengt ons gevarieerd nieuws. Dat gebeurt. Daar hebben wij geen invloed op.
Vandaag wordt pokken gediagnosticeerd in Brussel, in eigen land wordt in de Hoge Raad het processieverbod ter discussie gesteld en in Amsterdam lanceert men het voorstel om 500 parkeermeters te plaatsen.
Ontroerend nieuws komt uit Nieuw Guinea. Het ‘nationale comité’ dat gisteravond in beslotenheid is opgericht, heeft een volkslied gekozen. ‘Hai tanaku Papoea’ oftewel ‘Hee, mijn land Papoea’. Tekst en muziek van dit lied zijn geschreven door dominee Kijne.
Het nationaal comité verklaart “dat het Papoea volk de wereld wil tonen een eigen wil te hebben, die het door niemand is aangepraat.”
Dat herken ik. Ik sta ook niet meer toe dat mij een eigen wil wordt aangepraat.
Een triest bericht, deze donderdag 60 jaar geleden, als bekend wordt gemaakt dat meester J.A. Berger is overleden. Hij vervulde van juli 1945 tot begin van dit jaar de functie van Rijksbemiddelaar.
Pardon? Dit blijkt een door de regering aangestelde persoon die verzoenend optreedt bij geschillen, veelal inzake de bezoldiging van ambtenaren. Bijt nooit de hand die je voedt, heb ik geleerd. Geen wonder dat Rijksbeknibbelaar zijn bijnaam was.
Het zouden niet de jaren 60 zijn, als ook niet tegen dit instituut werd aangeduwd. En warempel. Het ANP meldt in een ander bulletin vandaag dat de rooms-katholieke ambtenarenvereniging ARKA een commissie van deskundigen opdracht geeft studie te maken van de mogelijkheid tot herziening van het beginsel ‘ambtenaren staken niet’.
Heel voorzichtig, maar hier gaan roomsche jongens een beginsel ter discussie stellen. Chapeau !